Gdy Sąd nie może namierzyć dłużnika – procedura doręczenia pozwu przez Komornika sądowego

• Doręczenie przez Komornika sądowego
• Procedura doręczenia
• Koszty i wezwanie do zaliczki
• Procedura próby doręczenia
• Awizo i zakończenie procedury
• Zgłoszenie wyników do Sądu
• Decyzja Sądu
• Podsumowanie

W przypadku każdego wniesionego pozwu przeciwko dłużnikowi będącemu osobą fizyczną konieczne jest jego doręczenie temu dłużnikowi. Co jeśli dłużnik nie odbiera jednak korespondencji sądowej, a ta wraca do Sądu jako niepodjęta w ustawowo przewidzianym terminie?

Doręczenie przez Komornika sądowego

Od 7 listopada 2019 r. w kodeksie postępowania cywilnego dodany został artykuł 139¹, w myśl którego jeżeli pozwanemu nie doręczono korespondencji w sprawie, a zachodzi konieczność doręczenia mu odpisu pozwu lub innych pism wywołujących potrzebę obrony jego praw, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika.

Procedura doręczenia

Powód winien w ciągu 2 miesięcy licząc od dnia odebrania przesyłki z Sądu, przesłać zapakowany w kopertę egzemplarz pozwu do Komornika, aby ten ustalił adres zamieszkania pozwanego i doręczył mu korespondencję. W teorii powód może zwrócić też Sądowi korespondencję ze wskazaniem aktualnego adresu pozwanego lub dowodu, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. W praktyce jednak zwykle, aby ustalić możliwie pewnie gdzie obecnie pozwany zamieszkuje, konieczne będzie wszczęcie ww. procedury przed Komornikiem sądowym.

Koszty i wezwanie do zaliczki

Składając wniosek do Komornika, powód winien liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów doręczenia przesyłki. Z reguły Komornik w pierwszej kolejności wezwie powoda do uiszczenia zaliczki w wysokości 60 zł i ewentualnie dodatkowo zaliczki na obieg korespondencji w sprawie.

Procedura próby doręczenia

Następnie Komornik podejmie próbę doręczenia pozwu pozwanemu pod adresem wskazanym mu przez powoda we wniosku jako potencjalny adres zamieszkania pozwanego. Komornik winien dokonać tego w terminie 14 dni.

Na tym etapie całej procedury Komornik podejmie tylko próbę doręczenia pisma pod adres wskazany przez powoda we wniosku lub stwierdzi podczas próby doręczenia, że pozwany nie zamieszkuje pod tym adresem. Z czynności doręczenia korespondencji Komornik sporządzi protokół i zwróci się z informacją do powoda o tym czy pozwany w danym miejscu zamieszkuje czy też nie. Co istotne, Komornik będzie mógł dokonać takich ustaleń również przez zapytanie sąsiadów lub domowników, czy pozwany zamieszkuje pod wskazanym adresem.

Awizo i zakończenie procedury

Jeśli okaże się, że pozwany pod tym adresem mieszka, Komornik pozostawi mu w skrzynce awizo. Pozwany będzie miał 14 dni na odebranie przesyłki z kancelarii komornika. Po upływie tego terminu pismo uznane zostanie za doręczone.

W razie gdyby okazało się, że pozwany pod wskazanym przez powoda adresem nie zamieszkuje, Komornik, powiadomi o tym powoda oczekując na dalsze zlecenia poszukiwania miejsca zamieszkania pozwanego. Konieczne będzie uiszczenie dodatkowych zaliczek, aby Komornik mógł zwrócić się instytucji takich jak organy podatkowe, rentowe, banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe aby te udzieliły informacji o miejscu zamieszkania pozwanego.

Zgłoszenie wyników do Sądu

Gdy Komornik otrzyma od nich informację zwrotną, zakończy procedurę postępowania w przedmiocie doręczenia i poinformuje o swoich ustaleniach powoda. W tym momencie powód będzie musiał przedstawić Sądowi rozpoznającemu sprawę ustalenia poczynione przez Komornika i wskazać aktualny adres zamieszkania pozwanego.

Decyzja Sądu

W zależności od Sądu, ten albo zobowiąże powoda o ponowienie procedury doręczenia (pod nowo ustalony adres) albo też sam doręczy pozwanemu pozew w to miejsce.

Podsumowanie

Choć procedura doręczenia pozwu przez Komornika sądowego miała na celu zmniejszenie liczby sytuacji, gdy pozwani nie mają wiedzy o toczących się przeciwko nim postępowaniach, to jednak znacząco wydłużyła całe postępowanie i stanowi dodatkowy koszt po stronie powoda. Z pewnością stanowi ona spore utrudnienie dla wierzyciela na drodze do odzyskania środków.